Definicje i przepisy

W tym poście będą wyłącznie zagadnienia formalne, które ułatwią poruszanie się w świecie architektury, budowy, czyli głównie przepisy i ich źródła. Nie będzie jednak komentarza, gdyż ten znajduje się w artykule, z którego tu trafiliście.

Definicje i źródła

Działka budowlana

Źródło: Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Art. 2, ust. 12)
„działce budowlanej” – należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające zodrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.”

Źródło: Warunki techniczne:

Art. 3 ust. 1a):
„działce budowlanej – należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z rozporządzenia, odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.”

Źródło: Ustawa o gospodarce nieruchomościami:

Art. 4 ust. 3a)
„działce budowlanej –należy przez to rozumieć zabudowaną działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej umożliwiają prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków i urządzeń położonych na tej działce;”

Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego

Źródło: Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Jest to akt prawa miejscowego. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem, wraz z uzasadnieniem. Następnie debatuje się nad tym projektem. Jeśli to konieczne wprowadza się poprawki. Następnie rada gminy uchwala plan miejscowy.

Warunki zabudowy

Źródło: Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Powierzchnia zabudowy

Źródło: PN-ISO 9836:1997
Przez powierzchnię zabudowy rozumie się powierzchnię terenu zajętą przez budynek w stanie wykończonym.

Powierzchnia zabudowy jest wyznaczona przez rzut pionowy zewnętrznych krawędzi budynku na powierzchnię terenu.
Do powierzchni zabudowy nie wlicza się:

• powierzchni obiektów budowlanych ani ich części nie wystających ponad powierzchnię terenu;
• powierzchni elementów drugorzędnych, np. schodów zewnętrznych, ramp zewnętrznych, daszków, markiz,
  występów dachowych, oświetlenia zewnętrznego;
• powierzchni zajmowanej przez wydzielone obiekty pomocnicze (np. szklarnie, altany, szopy).

Obszar oddziaływania obiektu

Art. 3 pkt 20 ustawy:
„obszar oddziaływania obiektu – należy przez to rozumieć teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zabudowie tego terenu.”

Czyli np.: umiejscowienie domu ścianą bez okien i drzwi zwróconą w stronę granicy nie w odległości 3 m, a np. 1,5m, o ile plan miejscowy na to pozwala, ograniczeniem będą odrębne przepisy np. przeciwpożarowe.